Dansen

Gisteren was er een feestje voor de 50ste verjaardag van mijn nonkel en mijn tante. Ze hadden daarvoor een vakantiewoninkje afgehuurd ergens in de Kempen. Er waren een 50-tal gasten, waarvan er zo'n 29 bleven slapen. Mijn vriendin en ik hebben er echter voor gekozen om naar huis te gaan diezelfde avond/nacht.

Er was eerst een aperitiefje voorzien, gevolgd door een wandelend buffet. Na het eten stond er een praatcafé en fuif op het programma. De familie en vrienden verdeelden zich een beetje over de twee ruimtes. En wat ik nooit verwacht had is gisteren gebeurd: mijn vriendin heeft me de dansvloer opgekregen. Ik en dansen ... het is nooit echt een goede combinatie geweest. In mijn tienerjaren moesten ze me dwingen om uit te gaan, ik vond er zelf niet zoveel aan. Ik kan de fuiven waar ik naartoe geweest ben dan ook op één hand tellen. Maar goed, gisteren ben ik dus de dansvloer op gegaan en ik heb me nog geamuseerd ook.

Mijn vriendin vond dat ik niet slecht danste, maar zelf heb ik daar een ander idee over. Het verbaast me dat haar tenen nog niet in de plaaster liggen en dat er geen blauwe plekken zichtbaar zijn. Maar het was wel fijn. Uiteindelijk heb ik nog spijt gehad dat we toch niet blijven slapen zijn. Het was een gezellige boel. :-)