Akke akke fiet fiet ...

14 september 2005

Verrassingsweekendje


Mijn vriendin heeft me afgelopen weekend verrast met een verblijf aan zee. Dat was voor mijn verjaardag die binnen een kleine twee weken plaats heeft.

Ik wist dat we weg zouden gaan, maar de bestemming werd met alle macht van de wereld geheim gehouden.
Vrijdagavond moesten we dus op tijd vertrekken naar Brussel-Zuid om de trein te nemen. Eens in het station aangekomen besefte ik dat ik mijn tasje met daarin mijn portefeuille, gsm en wat nog allemaal vergeten was. Even terug naar de taxi van dienst bellen: ma en pa van mijn vriendin. Die zijn dan uiteindelijk mijn paperassen komen brengen, waardoor we een uurtje later dan voorzien toch de trein op konden stappen.

Eens op de trein begon de pret:
er zat een kerel op de trein, die zichzelf nogal belangrijk vond. Als hij gebeld had met zijn gsm, werd hij ofwel terug opgebeld door iemand anders, ofwel (en dat gebeurde het meeste) belde hij zelf gewoon het rijtje verder af.
De onderwerpen waren meestal ook nietszeggend: auto's, seks en iedereen duidelijk maken dat hij een weekendje naar zee ging. Frans en Nederlands wisselde hij daarbij vlot af, maar dit geheel terzijde.

Op een gegeven ogenblik werd het even stil. Ik keek even opzij en zag die kerel in het gangpad opdrukoefeningen doen. Toen heb ik mijn lach toch niet meer kunnen inhouden. Hoe dan ook, die kerel heeft gebeld tot in De Panne, met de nodige irritatie bij de andere mensen in de wagon. En op het ogenblik dat we dachten dat we eindelijk van 'm af waren, stapte hij nog mee op de kusttram natuurlijk. Daar gingen de gesprekjes met een groepje Luikse toeristen over discotheken en drugs en zijn aanbevelingen daarbij.

Al bij al dus een druk weekendbegin, maar de rest van het weekend was bijzonder fijn. Het heeft me deugd gedaan en ik vind het echt wel voor herhaling vatbaar. Een weekendje met twee op een appartementje aan zee ... heerlijk was het.