Seeds of Peace

Ik heb afgelopen weekend de meest recente cd gekocht van de Passendale vredesconcerten. Eén van de zovele cd's die in het kader van die vredesconcerten werd uitgebracht.

De CD 'Seeds of Peace' is opgenomen in augustus 2004 en bevat o.a. een drietal nummers met Bram Vermeulen. Het waren zijn laatste opnames voor hij in september 2004 overleed.
Over 'Ik was erbij', het eerste nummer dat van Bram op deze CD staat, vermeldt het CD-boekje het volgende:

"Voor Bram Vermeulen was de identificatie met de gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog compleet. Zoals blijkt uit 'Ik was erbij', voor het eerst gezongen in Ieper in 1999 en opener van 'Oorlog aan den oorlog' (8e Vredesconcerten-CD, uitgegeven door Virgin). De jarenlange fascinatie voor de Eerste Wereldoorlog en verschillende gebeurtenissen bij bezoeken aan de frontstreek in de Westhoek en in Frankrijk, hadden Bram laten besluiten dat hij er in een vorig leven écht zelf bij geweest moest zijn. Hij ontdekte steeds meer uit zijn 'ongewiste' verleden als laffe, Franssprekende officier uit het Belgische leger. En dat viel hem niet makkelijk. Als zijn geest nog terugkeert, hopen we dat hij zich zal herinneren dat hij Bram Vermeulen is geweest. Dat blijft hij voor ons altijd, onwisbaar, onvergetelijk. Op het einde van 'Ik was erbij' zwiepte een enorm luide knal door de studio. Bij het terugluisteren viel de knal nergens te horen, je hoort Bram enkel fluisteren: 'wat was dat?' het was zijn laatste opname. na de opnames vertrok Bram met zijn familie op vakantie naar Italië. Daar overleed hij geheel onverwacht op 4 september 2004. Zijn afwezigheid woog en weegt op allen die met hem hebben mogen werken."

Deze tekst bezorgde me kippenvel. Als je dit leest vraag je jezelf toch af of reïncarnatie bestaat en of er een wereld is die parallel loopt aan de onze. Hoe verklaar je anders een luide knal die iedereen hoort en die toch niet op band geregistreerd wordt? Wat voor knal was het? Een knal waarbij Bram in zijn vorig leven dodelijke verwondingen opliep? Een studio is meestal geluiddicht voor klanken van buitenaf, althans, dat veronderstel ik toch.
Het is een vreemd voorval, maar de cd is ontroerend mooi. Het was lang geleden dat ik nog eens heb moeten huilen bij muziek, maar met deze mooie dubbelaar is het weer eens gebeurd. Een aanrader voor mensen die hun Nieuwjaarsgeld nog moeten opsouperen en niet weten wat ze ermee moeten aanvangen.