Akke akke fiet fiet ...

29 september 2005

Brie met honing

Ik heb gemerkt dat ik de laatste tijd in mijn "brie met honing"-periode zit. Als ik 's morgens vergeten ben mijn boterhammetjes te smeren, dan haal ik tijdens de middag een broodje. De laatste tijd is dit opvallend vaak de "brie met honging" combinatie.

Ik vermoed dat, van zodra de temperatuur wat lager zal liggen, ik zal overschakelen op een ander broodje. 90% kans dat dit een martino wordt. Maar dan moet ik wel een broodjeszaak vinden die dat gereed maakt zonder groenten. Want die nemen het pikante effect wat weg

27 september 2005

Hangouderen en overlastboetes

In Nederland hebben ze sinds een aantal jaren overlast van een fenomeen dat ze 'hangouderen' noemen. Mensen met een respectabele leeftijd, die op bepaalde plekken afspreken en mensen bekijken en daar kritiek op geven. Dit gebeurt o.a. aan warenhuizen en dergelijke.

In België is er momenteel nog nauwelijks of geen overlast van die mensen gemeld. Ik zie Bart Somers, de burgervader van Mechelen, ook niet meteen boetes uitdelen aan de kinderen van hangouderen die overlast veroorzaken.

Het is trouwens duidelijk dat er weer verkiezingen in aantocht zijn: Bart Somers lanceert zijn overlastboetes voor de ouders van jongeren die overlast veroorzaken. Zijn partijgenote, waarvan de naam me (gelukkig maar) even ontgaat, is zo blij om haar nieuwe hobby met ons te kunnen delen. Ze fotografeert namelijk lege bussen en roept ons hier op om hetzelfde te doen. Zogezegd onder het mom van verspilling van ons belastinggeld.

Weet je wat verspilling is van ons belastingsgeld? Twee grote ondergrondse parkings leggen onder centrumpleinen (de Grote Markt en de Veemarkt) in een regionale stad als Mechelen. Vervolgens merken dat het parkeerbedrijf niet uit zijn kosten geraakt en het betalend parkeren ook op zondag invoeren.
Of gigantische studies bestellen om na te gaan of de Olympische spelen van 2016 toevallig niet in Vlaanderen kunnen georganiseerd worden. Terwijl elk weldenkend mens weet dat er in Vlaanderen geen ruimte is om een Olympisch dorp uit de grond te stampen, laat staan dat we daar de financiële middelen voor zouden hebben.
Of lege bussen fotograferen en het nut van openbaar vervoer in vraag durven stellen. Zodanig dat we allemaal de files nog wat langer kunnen maken en vervolgens kunnen klagen waarom de regering niets doet om die files aan te pakken. Ik vind het trouwens een hele gekke redenering:
  • je zit op je eentje in de auto en staat in de file. Vervolgens rijdt er een lege bus voorbij op een vrije busbaan en je denkt: verdorie, wat een verspilling van belastinggeld is dat toch, zo'n lege bus. Ondertussen blaas je vrolijk je accijnzen op je brandstof de lucht in, en je geraakt geen meter vooruit. Gelukkig is dat geen verspilling van belastinggeld ...
Ik stel trouwens voor dat we, als tegenreactie, allemaal massaal lege auto's gaan fotograferen. Ik denk dat we daar meer foto's van kunnen maken, dan van lege bussen. De ochtend- en avondfiles staan er vol mee.

In elk geval: het politieke jachtseizoen is begonnen. Profilering en naamsbekendheid worden dan weer even boven gezond verstand geplaatst. Het belooft nog een humoristisch jaartje te worden tot de verkiezingen in 2006.

Tussen haakjes: als je op mij stemt beloof ik meer hangplekken voor ouderen te voorzien, en meteen ook meer hangplekken voor jongeren. Dat maakt het de politie gemakkelijker om de overlastplekken te situeren en een overlastboete uit te schrijven. Dit is een optimalisatie van de politiewerking, waardoor uw belastingsgeld beter gebruikt wordt. Ik beloof het fileprobleem op te lossen door lege auto's af te schaffen (dat is toch maar verspilling van accijnzen), en de lege bussen meteen ook maar, aangezien die vanaf dan toch vol zitten en er überhaupt geen lege bussen meer zijn (behalve in de stelplaatsen). De rest van mijn programma volgt later dit jaar nog wel. Onthoud alvast mijn naam:


uw aller Sir Robin.




23 september 2005

Arles 2005

marterharen
en pigmentwater
vloeiend nat in nat

vlugge streken
met tip en lichaam
van passie vervuld

laag na laag
licht tot donker
engelengeduld

wat je ziet
wordt zelfzeker
in vegen vervat


in stilzwijgen gehuld
vorm je stenen
tot poëzie
op je blad.

22 september 2005

Sterke bomen


Op reis in Frankrijk kwam ik een pleintje met platanen tegen, een dorpje verder dan waar wij zaten.
Het bizarre aan die bomen was, dat ze bijna allemaal hol waren binnenin.

Deze was wel één van de meest extreme gevallen, maar ondanks die holheid droegen die bomen nog steeds takken en bladeren. Mooi toch hoe sterk de overlevingsdrang kan zijn ...

Yes this is a female car!

Deze auto kwam ik een paar weekjes geleden tegen in Koksijde of Sint-Idesbald.
Vooral de sticker op de ruit met het opschrift: "Yes this is a female car!" vond ik hilarisch.

Je gaat je meteen voorstellen hoe de chauffeur van de auto eruit ziet.
Een auto kan zoveel zeggen over zijn eigenaar ... bizar toch?

20 september 2005

Verkiezingen

Het is duidelijk, de verkiezingen zijn in aantocht. Gisteren op het werk te horen gekregen dat een gemeenteraadslid een interpellatie had voor mijn bevoegde schepen. Vandaag daar dus wat informatie over opgezocht en morgen moet ik daar nog wat meer informatie voor zoeken.
Allemaal werk dat ervoor zorgt dat andere zaken blijven liggen natuurlijk. Maar het is uiteraard belangrijk dat de schepen een goed onderbouwd antwoord kan formuleren tegenover de oppositie.

Ik ben een beetje bang dat ik tot aan de verkiezingen meer en meer van dit soort werk ga mogen opknappen. Ik hoop maar dat het niet ten koste gaat van andere, meer dringende zaken.

Hoe dan ook, ik was vandaag niet op tijd thuis om nog naar de fotocursus te gaan, dus ik probeer morgenavond en overmorgen dan maar te gaan. Anders wordt het deze week weer niets, en dat zou ik wel zonde vinden.

15 september 2005

Fotocursus


Vandaag ben ik echt weer goed vertrokken. Dinsdag heb ik 3 filmpjes ontwikkeld. Bij eentje daarvan heb ik wat problemen gehad en daar zijn een aantal negatieven van overbelicht, maar de overige twee zien er perfect uit.

Vandaag ben ik dan begonnen met de foto's van één van die drie filmpjes af te drukken, althans de foto's die ik de moeite waard vind.

Hiernaast vind je er eentje waar ik bijzonder lang aan heb moeten werken. De voorgrond zat compleet in de schaduw, de achtergrond in het licht. Daardoor werd het kindje te donker en loste het op in de voorgrond, terwijl de achtergrond alle aandacht naar zich toe trok.

De harde contrasten in het negatief maakten het er ook niet gemakkelijker op. Maar met wat raad van de hogere jaars heb ik toch wat kunnen puzzelen en is dit er als voorlopig beste resultaat uitgekomen.

14 september 2005

Verrassingsweekendje


Mijn vriendin heeft me afgelopen weekend verrast met een verblijf aan zee. Dat was voor mijn verjaardag die binnen een kleine twee weken plaats heeft.

Ik wist dat we weg zouden gaan, maar de bestemming werd met alle macht van de wereld geheim gehouden.
Vrijdagavond moesten we dus op tijd vertrekken naar Brussel-Zuid om de trein te nemen. Eens in het station aangekomen besefte ik dat ik mijn tasje met daarin mijn portefeuille, gsm en wat nog allemaal vergeten was. Even terug naar de taxi van dienst bellen: ma en pa van mijn vriendin. Die zijn dan uiteindelijk mijn paperassen komen brengen, waardoor we een uurtje later dan voorzien toch de trein op konden stappen.

Eens op de trein begon de pret:
er zat een kerel op de trein, die zichzelf nogal belangrijk vond. Als hij gebeld had met zijn gsm, werd hij ofwel terug opgebeld door iemand anders, ofwel (en dat gebeurde het meeste) belde hij zelf gewoon het rijtje verder af.
De onderwerpen waren meestal ook nietszeggend: auto's, seks en iedereen duidelijk maken dat hij een weekendje naar zee ging. Frans en Nederlands wisselde hij daarbij vlot af, maar dit geheel terzijde.

Op een gegeven ogenblik werd het even stil. Ik keek even opzij en zag die kerel in het gangpad opdrukoefeningen doen. Toen heb ik mijn lach toch niet meer kunnen inhouden. Hoe dan ook, die kerel heeft gebeld tot in De Panne, met de nodige irritatie bij de andere mensen in de wagon. En op het ogenblik dat we dachten dat we eindelijk van 'm af waren, stapte hij nog mee op de kusttram natuurlijk. Daar gingen de gesprekjes met een groepje Luikse toeristen over discotheken en drugs en zijn aanbevelingen daarbij.

Al bij al dus een druk weekendbegin, maar de rest van het weekend was bijzonder fijn. Het heeft me deugd gedaan en ik vind het echt wel voor herhaling vatbaar. Een weekendje met twee op een appartementje aan zee ... heerlijk was het.

Mechelen in vrouwenhanden

Vanaf zaterdag gaat de stad Mechelen over in vrouwenhanden. Een heel jaar vol culturele evenementen rond het thema de vrouw. Is er een mooier thema dan dat?

Ik ben benieuwd naar de concrete invulling van het project en mag zelf met het Instituut voor Kunstambachten mijn duit in het zakje doen. We mogen foto's maken van de verschillende evenementen.

We hebben het openingsweekend een beetje verdeeld onder de geïnteresseerden en ik neem zaterdag foto's voor mijn rekening van de verlichting aan de Dijle, ter hoogte van het Arsenaal (en waar dat nog zou nodig zijn) en van de vuurdoop (het openingsspektakel op de IJzerenleen).

Nadien staan er in de Minderbroederskerk nog optredens op het programma van Hormonia en Buscemi. Waar de meeste mensen voor Buscemi zouden kiezen, zou ik voor Hormonia willen gaan, een project waar Hugo Matthyssen weer heel wat inbreng in heeft. Kan gewoon niet slecht zijn, denk ik dan. Ik weet alleen niet of ik zo lang nog ga blijven en of er nog voldoende tickets beschikbaar zijn.

Een verslag volgt na dit weekend nog wel

08 september 2005

Francorchamps

Het is toch altijd wat met die Walen. Eerst moesten ze een uitzondering hebben op het verbod op tabaksreclame om het F1-circus in België te kunnen houden.

En als dat verbod dan aangepast is aan hun noden, dan krijgen ze hun budget niet rond door een tegenvallende ticketverkoop en dreigt er verlies.

Het zijn me toch maar rare mannen, daar over de taalgrens.

P.S.: op titel klikken om het linkje te vinden naar het oorspronkelijke artikel.

07 september 2005

Eerste resultaat schooljaar 2005-2006

Ik ben nog niet ingeschreven dit jaar, maar heb vorige week toch al even een foto vergroot. Het gaat eigenlijk om een foto die ik vorig schooljaar nog heb genomen, maar ik had 'm nog niet ontwikkeld.

Ik heb ondertussen zo'n 9 filmpjes klaar zitten om volgende week te ontwikkelen. De echte cursus begint dan pas. Ik zie er een beetje tegenop om die filmpjes te gaan ontwikkelen, omdat je dan zo lang in een klein, pikkedonker kotje zit. Met dit weer is het daar dan ook altijd bijzonder warm, zeker als de ovens van de glasblazers onder ons aan staan.
Door de hitte is het ook niet eenvoudig om de temperatuur van de producten onder controle te houden en dat is toch wel belangrijk als je filmpjes ontwikkelt.

Misschien geven ze volgende week dinsdag al wat minder warm weer, dat zou me voor de fotografiecursus toch wel iets beter uit komen. Verder geniet ik wel van het zonnetje, hoor. Beter laat op de zomer dan nooit, zou ik zo zeggen. ;-)

06 september 2005

Huis met bemeubeld terras

Het is weer even geleden, maar ik ben er weer.
Afgelopen weekend ben ik bij mijn tante en haar vriendin gaan helpen. Daar zijn ze bezig met grote verbouwingen om het huisje aan te passen aan de handicap van de vriendin van mijn tante. Zij heeft vorig jaar in maart een verkeersongeval gehad en is gedeeltelijk verlamd.

Toen ik er zaterdag was, ben ik danig verschoten. De achtergevel bestaat niet meer, en ook binnenin is er vanalles weggebroken. Er stonden schoren om het dak te stutten, maar die zouden vandaag vervangen moeten zijn door "poutrels".

Ik wist dat er grote werken gepland waren, maar het is toch altijd vies als je het in werkelijkheid ziet. Ik heb een paar foto's genomen, in de hoop dat ik nog wat leuke plaatjes als herinnering cadeau kan doen na de verbouwingen. Maar het is echt wel bizar om iets zodanig te zien veranderen.

Een deel van de inboedel van hun huisje is mee naar hier verhuisd, als uitzet voor als ik eindelijk het huis uit geraak. Een sofa, een grote boekenkast en een gasfornuis staan hier nu buiten onder het afdak te wachten tot ik andere oorden opzoek. Een bureau volgt later deze week. Eerder al stond er een kast die ik via mijn grootvader zijn broer heb verkregen.

Hoe dan ook, het terras geraakt stilaan vol en het wordt nu echt wel tijd dat ik een appartementje of zo vind. Ik heb er wel vertrouwen in, alles komt wel op zijn pootjes terecht.